IK LEEF....
IK LEEF....
‘Ik leef’, zei ik, ‘ik leef’
en ik hoorde dat ik het zei
maar plots’ling dacht ik: Neen, niet ik
maar er leeft ‘iets’ in mij …
het is dat wonderbaarlijke ‘iets’
dat zorgt dat ik besta
en ik? nou ja, ik ben er wel
maar ach … ik kom en ga
want als mijn ‘tikje’ niet meer slaat
dan staat mijn ‘ikje’ stop
maar het grote ‘iets’ dat blijft en blijft
het ‘iets’ dat houdt niet op
en of ik zing of fluit of fiets
rechtop zit in mijn bed
ik voel van binnen steeds dat ‘iets’
mij in beweging zet
~Toon Hermans~
|